Het eerste contact met een arts laat een imprint achter en dat is iets dat vaak genegeerd of onderschat wordt.
Hoe het diagnosegesprek is verlopen heeft invloed op de rest van je herstelproces. Op het moment dat, bijvoorbeeld een arts, tegen je zegt dat je ergens nooit meer vanaf komt, dan wordt er een zaadje geplant. Er wordt een verwachting gecreëerd dat vaak gepaard gaat met (doods)angst.
Op basis van deze angst is het heel moeilijk om, en dicht bij jezelf en je eigen wijsheid te blijven, en stevig in je schoenen te blijven staan met alles wat er op je afgevuurd wordt.
Vanuit angst maken we keuzes vanuit een overlevingsstand en daarmee zijn we meer beïnvloedbaar voor externe druk en/of adviezen.

Wij kunnen samen onderzoeken welke invloed dit eerste gesprek op jouw behandeltraject en/of herstelproces heeft (ook als dit eerste gesprek al heel lang geleden is geweest…)

Waarom? Omdat ik tot in het diepste van mijn kern weet dat hoe we nu met ziekte/klachten/diagnoses/symptomen e.d. omgaan ons niet helpt of alleen maar kortdurend helpt. Het zet ons niet in onze kracht, het is neerbuigend naar de wijsheid van ons lichaam en naar onze essentie.

Wij dragen de kracht van zelfgenezend en zelfherstellend vermogen in ons. Dagelijks doet ons lichaam dat zonder dat we er echt bewust van zijn.
Wat mij drijft is echt het beeld te veranderen dat ons lichaam onze vijand is.
NEE, dat is niet zo en ik weet dat we ‘ja dat is wel zo’, kunnen voelen overweldigd door pijn en ongemak. Hierdoor ontstaat weer angst en dit wordt gevoed door wat we lezen en horen.
Dat zomaar doorbreken lukt niet, maar we kunnen ons wel bewust worden hoe deze angst onze keuzes mbt ons lichaam en onze gezondheid beïnvloed (heeft).
Ik voel deze angst zelf ook nog, maar ik laat me daar niet meer door leiden, omdat ik weet dat mijn lichaam altijd iets aan het communiceren is.
Mij uitnodigt om de kwaliteit van mijn leven en lichaam te vergroten. En er is altijd de uitnodiging om de regie terug te pakken en van daaruit te kiezen met wie of wat wel of niet in zee te gaan en wat bijdraagt in herstel en creëren van meer vitaliteit.
Ik weet ook dat er soms wel snel gehandeld moet worden op acute symptomen.
Ik ben heel dankbaar dat die mogelijkheden en technieken er zijn. Én heel vaak zijn er ook andere dingen mogelijk die niet gaan over bestrijden of behandelen, maar die gaan naar de wortel van een klacht of ziekte en te onderzoeken wat daaraan ten grondslag ligt. Ik ben heel dankbaar dat ik die mogelijkheden heb mogen ervaren en dat ik dat pad ben gaan lopen.
Daardoor ben ik na 13 jaar zware medicatie medicijnvrij geworden en nog veel belangrijker vrienden met mijn lichaam geworden.
Ik heb geen illusie dat iedereen geneest of van medicatie kan afkome de regie veel te veel uit handen geven als het om onze gezondheid en ons lichaam gaat en ik wil graag mijn steentje bijdragen om daar verandering in te brengen.

Een belangrijke basis die we vaak over het hoofd zien in ons herstelproces is de weg voorafgaand een diagnose en het diagnosegesprek zelf. De dingen die hier tegen ons worden gezegd hebben een grote invloed of we het herstelproces vanuit angst of vertrouwen tegemoet gaan.

Het gesprek zelf kunnen we niet meer veranderen, maar gelukkig kunnen we met terugwerkende kracht toch nog een verandering creëren die positief doorwerkt in hoe jij in het heden met je klachten en diagnose om kan gaan.
Lees hier meer…