Gabi

Ik kan wel zeggen dat ik altijd perfectionistisch ben geweest. Ik kon het inzetten op de stukken in mijn leven waar het een bijdrage was en ik grootser kon creëren. Ik kon het ook weer loslaten en genoot van mijn leven.

Toen ik begin 20 was, na mijn studie en met mijn 1e vaste baan, begon er iets te switchen.

Er kwam een onzekerheid omhoog die ik niet kende van mezelf. Waar ik verbaasd over was en ook moeilijk kon erkennen. Ik begon mezelf en mijn capaciteiten in twijfel te trekken. Als reactie daarop begon ik door te schieten in perfectionisme. Later begreep ik pas dat daar faalangst onder zat. Dat uitte zich naast perfectionisme in controle, zowel naar mezelf als mijn omgeving en alles voor iedereen goed willen doen. Verstrikt in loyaliteitsconflicten naar mijn werk, collega’s, cliënten en sociale leven, schoof ik mezelf steeds meer aan de kant. Ik herkende steeds minder van mezelf terug, zo vast leek ik te zitten. Dit resulteerde zich in meerdere burn-outs, fysieke klachten/diagnoses, angsten en als reactie daarop het nog beter willen doen.

Hoe meer ik het idee kreeg dat ik de grip op mijn leven verloor, hoe meer ik ging controleren, perfectie zocht en hoe lastiger ik het vond om echt kwetsbaar te zijn met wat er was. Ik was alleen maar bezig mezelf te fixen.

Overweldigd door veranderingen en prikkels wilde ik voorspelbaarheid, waar ik naar terug kon grijpen voor als het me teveel was. Ik vocht daarmee tegen de natuurlijke stroom van het leven en raakte alleen maar meer uit balans, omdat ik ontzettend star werd door alles steeds meer uit te sluiten. Ik verloor daarmee veel plezier en flexibiliteit en mijn leven werd een hele serieuze bedoeling.

Ik mocht stap voor stap gaan erkennen dat perfectie een illusie is, een schijnveiligheid en vooral een coping mechanisme. Door persoonlijke ontwikkeling, therapieën, workshops, trainingen e.d. ben ik steeds meer gaan ontrafelen wat er speelde. Ik leerde dat er loyaliteitsconflicten onder lagen en dat ik bang was om niet goed genoeg te zijn.

Hoe meer ik de zoektocht naar de perfecte balans heb opgegeven hoe meer ik de rust in mezelf ervaar en gewoon per dag leef en vraag wat draagt er nu bij. Er is geen perfecte dag/balans, iedere dag is anders, iedere dag vraagt iets anders. Perfectie beperkt mijn lichaam juist meer dan in toelating te zijn met wat er is.

Het jezelf makkelijker maken en goed voelen hoeft niet vanuit hard werken te komen, maar juist vanuit ontspanning en plezier! Daar nodig ik je in mijn praktijk toe uit.

Ik heb zin om deze ontdekkingstocht met je aan te gaan en ben benieuwd naar jou!

Ontmoet ik jou bij jouw InnerWaarde?

Veel liefs Gabi