Altijd maar schouderklachten?

De Nederlandse taal kent een hoeveelheid aan uitdrukkingen over de schouders.
‘De schouders eronder zetten’
‘Een last op je schouders dragen’
‘Een schouder om op te huilen’
‘ Iets op andermans schouders schuiven’
‘Je schouders rechten’

Ze hebben één ding gemeen: schouders worden geassocieerd met kracht, draagkracht, beschikbaarheid. Ze horen iets aan te kunnen en staan symbool voor stevigheid.

WAT ALS ZE PIJN GAAN DOEN?
Dan kan dat meer vertellen dan je op het eerste gezicht wellicht denkt.

Als jij vaak schouderpijn hebt, zoals ontstekingen, veel spanning, dat het ‘vast’ zit of een andere blessure kan het zomaar zijn dat jij iemand bent die zich heel verantwoordelijk voelt. Niet alleen voor jezelf maar vaak voor veel mensen, voor veel taken, soms zelfs voor de hele wereld.

Je bent het van jongs af aan gewend om sterk te zijn, om dingen op je te nemen, om door te zetten en hard te werken. Of je bent iemand bij wie mensen snel aankloppen als ze een schouder nodig hebben om op te huilen. Je bent een steunpilaar die het vaak makkelijker vindt om het zelf te doen en te geven dan om te ontvangen of om hulp te vragen, want waarom zou je? Jij bent de sterke, de verantwoordelijke…

Mijn schouders zijn ook vaak mijn uitdaging in de zin dat ik snel veel pijn heb en dat het letterlijk muurvast zit. Gisteren gaf mijn vriend nog aan dat het voelt als een blok beton. Terwijl ik ‘alleen’ maar getraind heb. Interessant natuurlijk nu ik net een post over schouderpijn aan het maken was;)

‘Voor wie of wat voel ik mij nu verantwoordelijk? Wat is me nu eigenlijk teveel maar ga ik toch mee door?´

Die vragen stel ik ook aan jou, want de kans is groot dat je schouders niet zomaar protesteren. 

DE PIJN DIE ZICH NIET AAN REGELS HOUDT

Dit vind ik met vlagen nog steeds heel frustrerend aan bepaalde klachten en pijn; het is niet eenduidig.

Ik kan een uur achter de computer zitten en m’n schouder doet al pijn. Of na een uurtje sporten, niet gewoon een beetje spierpijn maar een zeurende ontstekingsachtige pijn. Het reageert mee op hormonen of het zit in ‘1x’ vast. Ik verkramp als iemand mijn schouder wil aanraken want ook na massages zijn er (slijmbeurs)ontstekingen gekomen.

Als ik pijn in mijn schouder heb moet het eigenlijk ook gelijk weg. Ik vind het moeilijk om het er gewoon te laten zijn. Dit is niet ook niet gek als je naar de lichaamstaal vertaling kijkt;) er liggen immers veel verantwoordelijkheden om mee verder te gaan en stoppen vanwege schouderpijn geeft stress dat het dan allemaal niet gebeurd…

HET VERHAAL DAT ZICH IN JE LIJF HEEFT OPGEBOUWD

Herken je hier iets van? De pijn die je voelt is fysiek en mag lichamelijk serieus genomen worden. Het is niet alleen maar een onderdrukte emotie, een uitnodiging, een patroon dat zich zichtbaar maakt. Het is ook gewoon ontzettende irritante pijn!

Én je lichaam vertelt je een verhaal, een herinnering.

Een verhaal van jong geleerd hebben om sterk te zijn.
Om te zorgen.
Om het zelf te doen en te regelen.
Om je verantwoordelijk te voelen voor hoe de mensen om je heen zich voelen. Om te laten zien dat ze zich over jou geen zorgen hoeven te maken, want jij was sterk en je kon het allemaal wel.

Invalshoeken die je kunt verkennen bij terugkerende schouderpijn:
1. Biografie; wat is er al eerder gebeurd?
Sommige plekken in het lichaam zijn letterlijk gevoeliger door wat ze eerder hebben meegemaakt:
* Een blessure
* Overbelasting
* Een operatie
* Herhaaldelijke spanning of eenzijdige belasting
Je schouder kan simpelweg de plek zijn waar jouw lichaam gewend is geraakt om spanning of overbelasting te voelen.

2. Emotionele betekenis; hoe ga jij om met spanning?
De schouders zijn vaak de eerste plek waar verantwoordelijkheid, stress of door moeten voelbaar wordt. Bij mensen die sterk zijn, veel dragen (letterlijk of figuurlijk), geen hulp vragen, maar doorgaan.

Let eens op wat je lijf doet als je:
* teveel op je bordje hebt
* je snel zorgen maakt om anderen
* geen tijd maakt voor ontspanning
* te streng bent voor jezelf en altijd door moet gaan
Schouders houden dat allemaal vast. Vaak zonder dat je het gelijk merkt.

3. Systemisch; draag jij meer dan van jou is?
Soms zit er achter lichamelijke klachten een oorsprong die in jouw familie-systeem ligt. Dit kan vele generaties teruggaan.
Als kind heb je misschien geleerd dat je moet zorgen, beschikbaar en sterk moet zijn.

Veel mensen met chronische schouderpijn zijn van jongs af aan gewend om te dragen wat eigenlijk te groot was. Niet zelden ‘voor het gezin’, een ouder of de sfeer in de familie.

Het lichaam ontwikkelt zich niet los van ervaringen die je in je jeugd opdoet. Soms voelt je lijf al heel jong: ik moet het zelf doen, ik moet sterk zijn, ik moet alert blijven.

Dat gevoel gaat dan vanzelf via je houding, je spieren en je zenuwstelsel meeleven. Als je daar niet bewust van bent en het niet loslaat dan gaan je schouders pijn doen.

4. Het zenuwstelsel kiest de weg die het kent
Je lichaam kiest zelden willekeurig waar spanning zich uit. Als jouw systeem geleerd heeft om via je schouders spanning te reguleren, dan wordt dat een soort automatische route.

Het is net als een route die je vaak rijdt: hoe vaker je hem rijdt, hoe beter je de weg kent. Je schouder hoeft dus niet de ‘zwakke plek’ te zijn, maar de plek waar je lijf als eerste signalen afgeeft dat het even genoeg is.

5. Celgeheugen; je lichaam weet dingen die je niet bewust onthoudt
Ervaringen blijven niet alleen als herinnering in je hoofd bestaan. Je lichaamscellen dragen een geheugen met zich mee waar alles wordt opgeslagen. 

Als je lichaam dan in het huidige moment iets ervaart wat het doet het herinneren aan een vervelende situatie dan zal het in een reflex reageren om zichzelf te beschermen of schrap te zetten. De voor jou bekende plekken met klachten reageren hier vaak het eerste op.

Het is dan heel fijn als je in het huidige moment liefdevol naar je lichaam en de pijn kan zijn, maar vaak is het nodig om het oorspronkelijke moment te erkennen voor heling.

PIJN ALS TAAL
Nu je dit hebt gelezen kun je waarschijnlijk wel voorstellen dat ik voorzichtig ben met ‘betekenis geven’ aan pijn.

Niet omdat het geen betekenis heeft, maar omdat het zo snel versimpeld wordt of gebagatelliseerd. Alle verschillende lagen sluiten elkaar niet uit.

Ze bestaan naast elkaar. Je klacht is niet alleen fysiek of alleen emotioneel. Het is niet alleen een uitnodiging of een blokkade. Het is vaak allebei, maar naar mijn mening is het altijd een uitnodiging van je lichaam naar jou om te onderzoeken waar je je bewust van mag worden. 

Wat je mag erkennen, veranderen, loslaten, helen en meer liefdevol mag benaderen.

Als je merkt dat je schouder(s) steeds opnieuw om aandacht vragen… zie het dan niet als falen of alleen maar die irritante pijn. Wees eens nieuwsgierig naar welk verhaal jouw schouders vertellen.